Ένα λατομείο μεταμορφώνεται σε χώρο τέχνης
Για περισσότερο από 30 χρόνια, το Θέατρο Πέτρας αποτελεί σημείο αναφοράς στη Δυτική Αττική φιλοξενώντας διεθνή πολιτιστικά δρώμενα.
Στη σκιά των βράχων του Ποικίλου όρους, στην Πετρούπολη, ένα λατομείο σταδιακά μεταμορφώθηκε σε κέντρο πολιτισμού, που για περισσότερο από 30 χρόνια συνεχίζει την ποιοτική του προσφορά στην τέχνη, αποτελώντας σημείο πολιτιστικής συνάντησης, φιλοξενώντας διεθνή και εγχώρια θεατρικά, μουσικά και χορευτικά δρώμενα.
Η ιστορία του θεάτρου ξεκινά το 1983 όταν η ιδέα του Μίνωα Βολανάκη παίρνει σάρκα και οστά και με την ένθερμη αποδοχή του Δημάρχου Νίκου Παξιμαδά χρησιμοποιείται για πρώτη φορά το παλιό νταμάρι «Αίμος» της Πετρούπολης για πολιτιστικές εκδηλώσεις. Η σκηνοθετική ματιά του Μ. Βολανάκη διέκρινε στους χώρους των τότε λατομείων, μια αδρή και καθαρή αισθητική ποιότητα: την πρωτογενή ευγένεια της Πέτρας. Έτσι αρχίζει μια ιστορία σ’ ένα χώρο που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Το θέατρο δημιουργείται από τους κατοίκους που εργάζονται για την κατασκευή του που στη συνέχεια θα στηρίξουν τον θεσμό και θα είναι οι φύλακες που κρατούν το ωραίο και το αληθινό που υπάρχει σ’ αυτόν τον χώρο. Έχει ενδιαφέρον ότι οι κάτοικοι της Πετρούπολης όταν θέλουν να κάνουν αναφορά σε κάποια χρονική περίοδο τη συνδέουν με μία σχετική παράσταση της περιόδου στο Θέατρο Πέτρας.
Με αυτό το θέατρο ο πολιτισμός βρίσκει το σημείο έκφρασής του στα Δυτικά Προάστια. Αποκεντρώνεται. Το σκληρό και λιτό τοπίο της πέτρας γίνεται το σκηνικό της δημιουργικής καλλιτεχνικής έκφρασης.
Μέσα στα χρόνια, η παρουσία των διεθνών καλλιτεχνών και συγκροτημάτων του δίνουν μία Περιφερειακή διάσταση χωρίς να χάνει την προσωπικότητά του. Έτσι, το 2003, το Φεστιβάλ μετονομάστηκε σε «Διεθνές Φεστιβάλ Πέτρας».
Πολλές είναι οι αναφορές πολιτιστικών γεγονότων που συνδέονται με το θέατρο Πέτρας. Ο χώρος ξεκίνησε τη λειτουργία του με τις «Γιορτές των Βράχων» που συνδιοργανώθηκαν από τους Δήμους Πετρούπολης, Περιστερίου, Ιλίου, Αγ. Αναργύρων και Καματερού. Εκείνη τη χρονιά φιλοξενήθηκαν, μεταξύ άλλων, παραστάσεις του Καρόλου Κουν, συναυλίες της Σωτηρίας Μπέλλου και του Γιάννη Μαρκόπουλου. Οι «Γιορτές των Βράχων» συνεχίσθηκαν το 1984, ενώ το 1985 παράλληλα με το πρόγραμμα του Θεάτρου, πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις μεγάλης κλίμακας για τη διοργάνωση «Αθήνα – Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης» με πρωτοβουλία της Υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη. Σε αυτό το πλαίσιο λειτούργησαν τρεις σκηνές, στις οποίες παρουσιάστηκαν σπουδαίες θεατρικές παραγωγές, όπως η «Μαχαμπαράτα» σε σκηνοθεσία Πήτερ Μπρουκ και η «Ορέστεια» του Αισχύλου σε σκηνοθεσία του Πήτερ Στάιν.
Το 1995 κατασκευάστηκε η μεγάλη σκηνή του Θεάτρου, με τη σημερινή μορφή, η οποία ονομάστηκε «Μίνως Βολανάκης» και έχει χωρητικότητα 4.000 θέσεων.
Το 1999 το θέατρο «La MaMa» της Νέας Υόρκης παρουσίασε τρεις παραστάσεις αρχαίου δράματος. Η παρουσία διεθνών καλλιτεχνών και συγκροτημάτων συνεχίστηκε με τη φιλοξενία των μπαλέτων της Αγίας Πετρούπολης, του θεάτρου Μπολσόι με χορό στον πάγο, και ξένα μουσικά σχήματα.
Ταυτόχρονα, ο Δήμος Πετρούπολης ενισχύει ουσιαστικά την ερασιτεχνική δημιουργία της πόλης στηρίζοντας τα μουσικά, χορευτικά, θεατρικά και εικαστικά τμήματα, το Δημοτικό Ωδείο και τη Δραματική Σχολή και παρουσιάζοντας τις παραγωγές τους στο Θέατρο Πέτρας. Έτσι η Πετρούπολη δίνει το στίγμα της ως πόλη Πολιτισμού.
Η Νέα Μητροπολιτική Αττική στο πλαίσιο της προγραμματικής σύμβασης με τον Δήμο Πετρούπολης έχει αναλάβει την εκπόνηση μελέτης που αφορά στην αποκατάσταση και αναβάθμιση των υποδομών του θεάτρου Πέτρας. Μάθετε περισσότερα για τη Μελέτη εδώ.
